Save the Magic Moments : Mamo, Tato będziecie dziadkami!

Mamo, Tato będziecie dziadkami!

2 grudnia 2013

Nie wiem jak Wy, ale ja nie potrafię trzymać czegoś długo w tajemnicy. Jeśli tyczy się to mojej osoby i jestem szczęśliwa, to po prostu to po mnie widać. Kto mnie zna wie, że jestem jak otwarta księga. Nie potrafię oszukiwać, zatajać, udawać. Moja twarz powie wszystko. W tym przypadku wszytko powiedziała moja dłoń, którą instynktownie ciągle kładłam na brzuszku, więc... sporo osób przebywających ze mną na co dzień domyślało się, że coś się ma na rzeczy.

Jak tylko lekarz potwierdził ciążę, rozpoczęliśmy naszą "kampanię promocyjną". Najbliższym przyjaciołom i rodzinie chcieliśmy tę radosną nowinę przekazać osobiście. Moim zdaniem, takich rzeczy nie mówi się przez telefon. Oczywiście nie da się tak zrobić ze wszystkimi. Nie mniej jednak bardzo się staraliśmy.

Przyznam, że reakcja niektórych osób przeszła moje najśmielsze oczekiwania. Doświadczyliśmy całego wachlarzu emocji, od łez wzruszenia po okrzyki radości, ściskanie, całowanie orazpiękne i szczere uśmiechy. Prawdziwa, szczera, bezinteresowna radość ze szczęścia drugiej osoby. Jednym słowem MAGIA! Nie sądziłam, że na wieść o dzidziusiu, tak wszyscy się ucieszą. Ludzie to tak ciepło odbierają, nie tylko znajomi, ale również obcy czy lekarze. Coś wspaniałego! Ludzie na przystanku częściej się uśmiechają a ostatnio nawet ekspedient w sklepie zirytował się, że stałam w kolejce, bo przecież kobiecie w ciąży nie wypada. Heheheh.
Najmilszą dla mnie była jednak reakcja moich rodziców. Wiedziałam, że już od dawna z niecierpliwością oczekują tych dwóch słów. Pojechaliśmy do nich na niedzielny obiad. Jednak mój tata nas wyprzedził. Jakby zwęszył pismo nosem. Nie zdążyliśmy usiąść do obiadu, dać sobie sekretny znak, gdy tatko z szerokim uśmiechem nawet nie zapytał, lecz rzekł oznajmująco: Jesteś w ciąży!? Hmnnnnn.... cóż zostało nam powiedzieć. Przytaknęliśmy. Radości nie było końca. Ze szczęścia rodzice postanowili wznieść toast za nasze zdrowie, no i za powiększającą się rodzinę. Otworzyli butelkę wina (szampana akurat nie było) i zrobiło się jeszcze weselej. W końcu był daliśmy im dobry powód.

Od tej pory dzwonią do mnie codziennie, pytając jak się czuję Ja, jak się czuje "Fasolka" i jak się czuje tatuś "Fasolki".

Nie sądziłam, że samo zajście w ciążę prócz szczęścia jakie nam przyniosło, może zrodzić jeszcze więcej szczęścia. A jednak. Reakcja bliskich i znajomych na tą wieść to szczęście mnoży. Mamy go całkiem sporo i dzielimy się dalej.

Hej! Witam na moim blogu. Mam na imię Magda i bardzo się cieszę, że tu jesteś. Mam nadzieję, że zostaniesz ze mną na dłużej i dasz się poznać, pozostawiając komentarz :) Jestem bardzo ciekawa Twoich opinii. Rozsiądź się wygodnie, bez wyrzutów sumienia złap kawałek czekolady, kubek gorącej herbaty i razem ze mną kolekcjonuj swoje magiczne chwile. A jeśli spodobał Ci się tekst zrobisz mi ogromną przyjemność dzieląc się nim z innymi. A bientot!