„MAGIC IN THE MOONLIGHT” Poddaj się magicznemu myśleniu...
Dziś mam dla Was nie lada niespodziankę. Jako, że jestem młodą mamą, mocno przywiązaną do dziecka, nie jestem w stanie regularnie chadzać do kina i recenzować Wam nowości, choć bardzo bym sobie tego życzyła. Sami zresztą pewnie zauważyliście, że w zakładce A bit of culture do tej pory pojawiła się zaledwie jedna jedyna recenzja filmowa. Od dziś wszystko się zmieni. A to za sprawą... pewnego mężczyzny, który jest prawdziwym kinomaniakiem. Do tego ma prawdziwy talent do pisania. Od lat namawiam go do pracy w tym zawodzie. Od lat z marnym skutkiem.
Ale od dziś, co jakiś czas pojawi się u mnie z postem gościnnym. Tak więc moi Drodzy, dziś premiera :) Przestawiam Wam mojego drogiego przyjaciela, ukochanego chrzestnego Majci, początkującego biegacza, który pragnie zmierzyć się z moją Gazelą, prawdziwego krasomówcę, wspaniałego filmoznawcę i filozofa (nie tylko z wykształcenia), który swój cykl otwiera MAGIĄ, tym samym idealnie wpisując się w konwencję bloga. Oto recenzja "Magii w Blasku Księżyca" Woody'ego Allena. Mam nadzieję, że zachwyci Was równie mocno, jak mnie.
Liczę, że ciepło go powitacie komentarzami :)
Ale od dziś, co jakiś czas pojawi się u mnie z postem gościnnym. Tak więc moi Drodzy, dziś premiera :) Przestawiam Wam mojego drogiego przyjaciela, ukochanego chrzestnego Majci, początkującego biegacza, który pragnie zmierzyć się z moją Gazelą, prawdziwego krasomówcę, wspaniałego filmoznawcę i filozofa (nie tylko z wykształcenia), który swój cykl otwiera MAGIĄ, tym samym idealnie wpisując się w konwencję bloga. Oto recenzja "Magii w Blasku Księżyca" Woody'ego Allena. Mam nadzieję, że zachwyci Was równie mocno, jak mnie.
Liczę, że ciepło go powitacie komentarzami :)
Sceptyk,
agnostyk, pesymista, a nade wszystko bufon – oto główny bohater najnowszej
komedii Woody’ego Allena. Stanley Crawford (Colin Firth) jest światowej klasy
iluzjonistą, który w życiu kieruje się wyłącznie rozumem, zaś wszelkie przejawy
zjawisk nadprzyrodzonych traktuje jako mit i fałsz dla tłumu. Zawód, który wykonuje
utwierdza go w przekonaniu, że wszystko jest iluzją, on sam zaś potrafi
czarować widzów najbardziej wymyślnymi sztuczkami, jak również demaskować wykorzystujących
ludzką naiwność hochsztaplerów. Na prośbę kolegi z branży Stanley udaje się wprost
na Lazurowe Wybrzeże, aby tam dowieść swych racji i raz na zawsze ośmieszyć
poczynania niejakiej Sophie Baker (Emma Stone) – młodziutkiej medium, która rzekomo
posiadła zdolność kontaktowania się ze światem zmarłych oraz czytania w
ludzkich myślach.
„Magia
w blasku księżyca” opowiada o konflikcie starym jak świat. Postawa życiowa
Sophie (a może raczej sposób na życie?) kontra światopogląd Stanleya to nic
innego, jak starcie pomiędzy romantycznym, a naukowym postrzeganiem świata. Zderzenie
ze sobą tych dwóch stanowisk doprowadzi do wielu słownych potyczek. Widzowie
zaś osądzą, czy „silniej” przemówiło do nich „czucie i wiara” Sophie, czy też
„szkiełko i oko” Stanleya. W trakcie seansu może pojawić się refleksja nad tym,
jaką postawę prezentujemy my sami. Wszak można żyć jakby cudów nie było (opcja Stanleya),
albo wierzyć, że wszystko jest cudem (magiczne myślenie Sophie). Czy w życiu
lepiej kierować się emocjami i intuicją, czy też należy patrzeć na wszystko
racjonalnie, opierając się na faktach? Kto wyjdzie z tego pojedynku zwycięsko?
Ktoś na pewno zostanie oszukany, aby w rezultacie zmądrzeć.
Woody
Allen knuje nie lada intrygę, przy czym atmosferę buduje w oszczędny sposób.
Pomocne mu są w tym soczyste dialogi, przepiękne pejzaże francuskiej Riwiery, inteligentny humor oraz aktorzy,
który świetnie potrafią wejść w przyjętą konwencję. Emma Stone jest czarująca
(dosłownie oraz w przenośni) i jakby żywcem wyjęta z filmów z końca lat
dwudziestych (wszak akcja dzieje się w roku 1928). Colin Firth zaś jest w swej
roli uroczo pesymistyczny i zadziwiająco mało (jak na produkcję Allena) neurotyczny.
Stanley to bezczelny racjonalista, a zarazem wyborny ironista, który ma wiele
wspólnego z Jerzym VI, bohaterem kreowanym przez Firtha w Oscarowym „Jak zostać
królem” (2010).
Woody
Allen stworzył tym razem kino lekkie, bezpretensjonalne, a przy tym mądre i
chyba każdy w trakcie seansu domyśli się, co takiego należy rozumieć przez
tytułową magię. Twórca „Blue Jasmine” (2013) nie pozostawia złudzeń, że warto
ulegać magii, która sprawi, że w naszych oczach świat stanie się lepszym
miejscem. Może i brzmi to trywialnie, ale sztuką jest opowiedzieć to w taki
sposób, aby historia nie ocierała się o banał. Na szczęście Woody Allen wie jak
tego dokonać, wszak „magia kina” w jego wydaniu to przepis, który zacny twórca
stosuje z powodzeniem od lat.
Konrad Kluza
Hej! Witam na moim blogu. Mam na imię Magda i bardzo się cieszę, że tu jesteś.
Mam nadzieję, że zostaniesz ze mną na dłużej i dasz się poznać, pozostawiając komentarz :) Jestem bardzo ciekawa Twoich opinii. Rozsiądź się wygodnie, bez wyrzutów sumienia złap kawałek czekolady, kubek gorącej herbaty i razem ze mną kolekcjonuj swoje magiczne chwile.
A jeśli spodobał Ci się tekst zrobisz mi ogromną przyjemność dzieląc się nim z innymi.
A bientot!
11 komentarze
Piękna recenzja! Forlamnie i językowo na najwyższym pozimie, az milo sie czyta :)
OdpowiedzUsuńIntrygująca recenzja, zachęcająca do obejrzenia. Brawo Konrad! :)
OdpowiedzUsuńDziękuję! Film godny polecenia! Gościć na łamach SAVE THE MAGIC MOMENTS z recenzją MAGIC IN THE MOONLIGHT to czysta przyjemność :-)
OdpowiedzUsuńPzdr!
K
No nareszcie :) Witamy bardzo serdecznie Cudownego Pana Recenzenta :D Recenzja, jak zawsze, świetna, pozwalająca wejść zarówno w klimat filmu jak i trochę poszperać w głowie reżyserowi :) Super pomysł mieliście! Z niecierpliwością czekam następnej :)
OdpowiedzUsuńJakie nareszcie! Uwinęliśmy się migusiem. Pomysł powstał w sobotę, dziś dostałam tekst i już jest publikacja :) Pan Recenzent zrobi furorę :) a jak :)
UsuńBuziaczusie:***
Nareszcie jest do Szanownego Recenzenta, że wyszedł do szerszej publiki - czas najwyższy ;) Buźka
UsuńSuper recenzja napewno zachęca do obejrzenia ;) Panie Konradzie well done ! Proszę o więcej ;)
OdpowiedzUsuńNiesamowity, wysublimowany styl pisania posiada recenzent. :)
OdpowiedzUsuńPrawda? Powtarzam mu to już od dobrych 6 lat :) Sama chciałabym tak pisać :)
UsuńDziekuję wszystkim za tak pozytywne komentarze, zaś Autorce bloga za zaufanie, przepiękny wstęp i jakże miłą dla oka oprawę wizualną :)
OdpowiedzUsuńPzdr!
K ;-)
Cała przyjemność po mojej stronie :)
UsuńChyba będziesz musiał jeszcze coś w tym miesiącu skrobnąć :)